Protektado: 5 of cups and tower effect

Ang nilalamang ito ay protektado ng password. Upang tingnan ito, mangyaring ilagay ang iyong password sa ibaba:

Hudyat:

Protektado: 10 of Cups

Ang nilalamang ito ay protektado ng password. Upang tingnan ito, mangyaring ilagay ang iyong password sa ibaba:

Hudyat:

basket of stars

I just remember I had a blog when my 11 yr old cousin shared to me that she is writing a novel at wattpad! haha! its about romance…and she’s been bugging me this whole holiday on how she can play the characters. Malay ko ba dun? haha. But, for the sake of bonding, I gave her plot ideas that she agreed.

I am already 28.

Its good that my entries are still here. Parang old photos lang– yun nga lang, mas madetalye ang pagsusulat kasi, sinasabi nya ung feeling at moments mo.Ang saya kasi halata din sa mga entries ko kung pinipilit ko na lang maging masaya or I make fun of the negative issues. Wala lang. Mema lang. Haha.

Bad part is that, I cannot tell my adventures through writing now. Masaya ako after I wrote my previous post.( hello y! )Mahirap na masaya. I reached the peak of my profession now. And I am already grateful that God gave me a chance to design and build and prove to anyone that I am great-if not the greatest.lol.

Maybe if I could write again and tell you my story on how and what I did, I will get back to this blog again.

For now, I am thankful that my blog serves me as my time capsule, a gentle reminder of my past self.

also, thanks to those who care to comment when I am in my panic blog post. It helps me a lot-mga 10%. lol.

-wv

It’s getting late…

Hi there!

Nagulat naman ako, ang dami na nagbago sa dash ng WP. Parang kelan lang nung ginawa ko tong blog na to kasi na burn out ako at napagtripan ko na gumawa ng journal sa influence nila Akda…. Akda, kamusta ka naman?! ahahaha

Nakakagulat din na maraming ‘unexpected’ thing ang nangyayare sa mundo ko ngaun. Minsan, umuubra pagiging brat ko eh. Feeling nila, ang cool ko. LOL. Pero in reality, dumadami lang insecurities ko, nawawalan ako ng self esteem, and eventually lalamunin nako ng so called “company world”.

Natutukso nako magpalit ng line of work… ang dami nagsasabi na pwede ako sa ganito ganyan at mas malaki pera dun. Pero, alam mo un? pride and passion na ung isusugal ko. And to think na, nagkanda-leche leche plan na yung nangyayare saken, pwedeng pwede nako umalis

Meron naman, in line nga sa work ko, and actually gusto ko un…kaso parang ang tagal? Naiinip nako o baka naman, ayoko na mag start ulet? Natatakot nako.

Sa totoo lang, ang labo na ng paningin ko sa future, hindi ako makapag focus ng matino.

Care to Help?

redraft

1 year and 10 months nako dito sa Clark.

Can’t tell exactly if I’m really happy or I’m just slacking myself there.

Dati, syempre, masaya naman ako.

Sa totoo lang, nag run away lang talaga ko sa buhay ko. Yeah. May times talaga na gusto na lang maging loner. Sa buong buhay ko, wala nako ginawa kundi makipag acquaintance, acquaintance, at acquaintance ulet. Yung iba, nagiging friends, ung iba, passers by…na actually, lahat naman tayo ganyan gawain at naging exagge lang na ang dami ko na nakilala at ang dami ko na din na di maalala…wehehe.

Or maybe, I ran away because I just taught to myself that I’m just a loser?

If you know me, or you know part of me because of my blog, I was full of light and hope (ayun, exagge!!) at nung grumaduate, ayun, nagulat! hahah~!!

And in all fairness naman, ung mga naging depressions and anxiety ko, nawala nung tumakas ako. I am now in full recovery kaya eto, naghahanap nako ng paraan para makabalik sa tinakasan ko.

I’m missing my old life now…

I miss my friends. Friends, dyan pa ba kayo? sorry naman, ako ung hindi nagrreach out sa inyo and I know that you tried. I was just…you know….konti lang ang breads eh. Di talaga kaya gumala ng matindi every weekend tas wala na makakain every weekdays.

But I don’t regret that I shunned myself for 5 days a week na dorm-opisina lang ang trip ko. Gala na para saken ung pumunta sa esem kasi wala akong choice. I tend not to go to other places kasi, wala lang, katamad eh. hehe.

Di bale, i-reredraft ko ulit ung buhay ko. LOL. I gained my old confidence and I’m making sure that next year, I’ll be able to know my place 🙂

puberty effect

Feeling ko mamamatay nako. LOL.

Kahapon kasi, nag PM saken ung isang barkada ko…

Jan: Woi!

Wei: o kamusta?

Jan: Wei? ikaw ba yan?

Wei: uhmmm oo..bakit?

Jan: Ngaun ka lang kasi nagsabi ng kamusta eh…

Ahahahah! Wala lang, natawa lang.

O tapos,

Kanina naman, naglinis naman ako ng workstation ko…isama mo pa ung side return at pati cpu monitor at mouse. I mean, nag general cleaning ako kanina kaya yun, nung may tumambay samen na ka opismate ko, pati ung katabi ko, nangati! wahaha! napagpag? ahahaha~!!!

At medyo bad vibes ako kanina…wala lang..sabi ko lang. hehehe.

Konti lang to sa minimal kong pagbabago pero mehn, nagbago talaga ko! I don’t know if its for good…or a bad thing. Di ako takot sa change…takot lang ako, how people would react into this. I mean, di lang ung paglilinis ko ng workstation ah..medyo iba eh… eto na ba ang puberty? ahahaha

when we were so alive

I’ve just receive a phone call from my friend when I’m still working to ask me:

“anong pangarap mo?”

well, sa totoo lang, talagang na-shock ako sa tanong na un.Parang tinanong nya saken eh “who are you? really?” pero binary code lang ung ginamit.

I’m busy doing the reality stuffs for almost a year and i forgot how to dream!

at pagkatapos ng trabaho, not the usual na mkkipagchismisan pa at matutulog na lang after all of the days work, i recall all of the things that i really wanted in my life, pati ung mga drama na nanaginip ako ng lasing at nakatingin sa langit, kung pano ung scenery kung kelan din ako nananaginip. Am I an adult now?

 

Magaabroad ako. Kung di nako uubra maging freelance at medyo malungkot nga namanbuhay pag freelancer lang ako (ok to pag sideline lang lol…pero may bago nako plano ngaun dito…niwei…) Magaabroad ako, preferably, sa SG, kasi neighbor country lang eh, kaya keri lang na umuwi ng weekends. Twice a month lang lol! Ayoko magpamiss eh, baka masanay sila na wala ako. hahaha.

At pag nakaipon,  (medyo delecades to…di ko lang alam kung makakaipon talaga ko) rerekta nakong Spain. Yih. kapatid ng espanya sampaloc menila to caloocan. Closer to my heart. Syempre, di nako makakauwi nun twice a month kasi trip ko talaga mag aral dun. Wala lang, Basta. gusto ko dun.

at pagkatapos nun, syempre neighbors sila ng UK, so lahat ng mga trip kong banda pwede ko ng makita. YEY! hahaha~!! siomai, masasabi ko na na sobra sobrang fulfillment un pag nagkataon, at baka makalimutan ko na umuwi sa Menila. Sa espanya-sampaloc-menila-caloocan.

Di ko pa naman trip mag asawa, yumaman ng bonggang bongga, (o basta lang maka cope up ung pera ko sa lifestyle ko), o mahabang buhay (kaya di ako naniniwala sa healthy living). Ganun lang tamang trip ko mehn. Ganun lang.

*****************

Pero ngaun, inaamin ko, nandun na din ako sa point na nag-eenjoy nako sa ginagawa ko. Na, nakuntento nako sa sweldo ko na ginagastos ko talaga max na wala naman ako naiipon in the end. Na, kuntento nako na may mga kalandian lang ako at wala nako pakelam kung may kalandian pako bukas (?) Na, sa totoo lang, wala na talaga ko pakelam bukas.

Although everything has changed, magagawa ko un….syempre, knowing me, di makuntento sa panaginip lang. ahahahah~!!!

and by the way, thank you for reminding me who i am. 🙂

hit and run

LOL.

Nauuso ung tinatawag nilang friends with benefits na pinauso ng western tropapips na ewan ko lang bakit inaadopt ng iba dyan o pampa-el lang karamihan ng mga kanta ngaun. Parang hit and run lang: you will take her there..and after nun, either walang pansinan o parang walang nangyari..tas free pa! Ok naman un, wala kong reklamo dun. at ewan ko lang kung related ba ung ippost ko ngaun sa friends with benefits.

wall post

I’ve been here in Clark for almost 4months now, at malapit ko na ireveal sa mga friends ko kung san ako nagwwork oh yeah!!!

 

 

 

 

*ting*

Na flat tire ung motor nung team leader ng kabilang department. Being a very very huge ‘panda’ as he is, biglang humirit ung isang ka-yosi buddy ko and says:

“Mag diet ka na kasi!!!”

o cge, corny nakami. hahahah